„Kiedy kiedyś…”, czyli jak rozmawiać z dzieckiem o sprawach ostatecznych
„Kiedyś, kiedyś, czyli Kasia, Panjan i Pangór” opowiada historię niezwykłej przyjaźni Kasi, dziewczynki z podstawówki i Pana Jana, staruszka z sąsiedztwa. Bohaterowie lubią spędzać czas razem. Wspólnie śmieją się i karmią gołębie. Niestety Pan Jan jest bardzo chory. Widoczne jest to przy codziennych czynnościach, które sprawiają mu wiele trudności. Mimo tego chętnie opowiada Kasi ciekawe historie, a na pytania o wygląd, który jest skutkiem choroby, odpowiada z wielkim humorem. Swoimi opowieściami staruszek stara się przygotować dziewczynkę na to, że kiedyś nie pojawi się na ich wspólnej ławce.
Książka jest przemyślana i dopracowana zarówno w każdym słowie – w jego znaczeniu i w brzmieniu („Panjan” różni się od „pana Jana” jak „Pangór” od „pana Gór”…), jak i w graficznym zapisie – od obrazującej energię dziecka czerwieni pytań Kasi po spokojny błękit zrozumienia, że rozmowy z panem Janem były, jak mówi Kasia, po to: „żebym się nie martwiła, bo on będzie bardzo szczęśliwy”. Warto zauważyć, że spośród wszystkich ważnych słów pana Jana tylko słowa: „Karm gołębie” – jak przekazanie dziecku świata w testamencie – zostały zapisane na czerwono. (pisze Dorota Koman)
- Wyróżnienie w Konkursie Literatury Dziecięcej im. Haliny Skrobiszewskiej
- Książka wpisana na Listę Skarbów Muzeum Książki Dziecięcej 2011 r.
- Nominacja w konkursie na najlepszą książkę dziecięcą 2011 r. „Przecinek i Kropka” (Empik)
Tekst: Jarosław Mikołajewski
Ilustracje: Dorota Łoskot-Cichocka
Opracowanie graficzne: Dorota Nowacka
Wydawnictwo Egmont Literacki 2011, Wydawnictwo Słowne 2022
